"حضرت محمد صل الله علیه و آله نزد ایرانیان"

آن هنگام که محمد (ص) رسالت یافت تا خفتگان وادی ظلمت را از خواب سنگین جهالت بیدار سازد و دیدگانشان را به نور حقیقت روشن گرداند تا آن زمان که آوازه ایین راستین و نام دلنشین او شرق و غرب عالم را فرا گرفت و پایه های تمدنی بزرگ و عالمگیر بنیان نهاده شد افراد گروه ها قبایل و اقوام بسیاری تلاش نمودند و با از جان گذشتگی و ایثار بی دریغ خود از نهال نوپایی که پیامبر (ص) نشانده بود پاسداری کردند. اسامی چنین مردمانی که چه در صدر اسلام، با جان و مال خود و چه در قرن ها پس از ظهور اسلام، با علم و دانش خود باعث رشد و بالندگی اسلام و تمدن اسلامی شدند، در تاریخ کم نیست. همچنان که ایران و ایرانیان در این راه، سهمی بزرگ و کارنامه ای درخشان از خود به یادگار گذاشته اند. هرگاه به برخی از رازها و ریزه کاری های قرآن و سخنان ارزنده و آموزنده پیغمبر اسلام (ص) درباره ارزش ایرانیان پی ببریم، آن گاه می توانیم به ایرانی و اسلامی بودن خود ببالیم و در برابر سخنان آسمانی قرآن و گفته های گران بهای پیامبر بزرگ اسلام (ص) سر فرود آوریم که در چهارده سده پیش، از مردم این سرزمین کهن سال آریایی ، به نیکی یاد کرده و آنان را مردمانی خداشناس و دلیر و استوار بر پیمان و برخوردار از هوش و شایستگی خدادادی معرفی نموده است(1). 

لشکر خرد و لشکرنادانی....

سماعة بن مهران گوید: در خدمت امام صادق علیه السلام بودم و گروهی از دوستان هم در محضرش بودند صحبت خرد و نادانی پیش آمد امام صادق علیه السّلام فرمود: خرد و لشکر او و نادانی و لشکر او را بشناسید تا هدایت شوید سماعة گوید عرض کردم قربانت شوم ما جز آنچه تو بما معرفی کنی نمی شناسیم امام صادق فرمود بدرستی که خدای بزرگوار خرد را آفرید و او نخستین آفریده ای است که خداوند او را از روحانیین آفرید که از نور خود در سمت راست عرش بود پس باو فرمود روی بمن آر پس او روی آورد سپس باو فرمود روی از من بگردان پس او روی بگردانید پس خدای تبارک و تعالی فرمود من ترا آفریده بزرگی آفریدم و تو را بر همه آفریدگانم گرامی داشتم حضرت فرمود سپس نادانی را از دریای تلخ و تاریک آفرید و باو فرمود روی از من بگردان او روی بگردانید سپس باو فرمود روی بمن کن پس او روی نکرد پس خداوند باو فرمود گردن فرازی کردی پس او را لعنت کرد. سپس برای عقل هفتاد و پنج لشکر قرار داد چون جهل این بزرگداشتی را که خداوند از عقل نمود و لشکری را که بدو داد دید کینه او را بدل گرفت و عرض کرد پروردگارا این هم آفریده ایست مانند من تو او را آفریدی و گرامیش داشتی و نیرو باو دادی و من که ضد او هستم نیروئی در برابر او ندارم بمن هم لشکری مانند آنچه باو دادی عطا فرما خدا فرمود آری میدهم ولی اگر پس از این نافرمانی کردی تو را و لشکر تو را از رحمتم بیرون میکنم عرض کرد موافقم پس خداوند باو هم هفتاد و پنج لشکر داد از هفتاد و پنج لشکری که بعقل عطا فرمود یکی خیر است که وزیر عقل میباشد و شر را ضد او قرار داد که وزیر جهل شد و دیگر ایمان است که ضدش کفر است و تصدیق است که ضدش انکار است و امید است که ضدش ناامیدی است و داد است که ضدش ستم است و خشنودی است که ضدش خشم است و سپاسگزاری است که ضدش ناسپاسی است و طمع است که ضدش ناامیدش است و توکل که ضدش حرص است و مهربانی است که ضدش غضب است و دانائی است که ضدش نادانی است و فهم است که ضدش نفهمی است و پاکدامنی است که ضدش پرده دری است و بی میلی از دنیاست که ضدش میل به آن است و مدارا کردن است که ضدش کج خلقی است و ترس از خدا است که ضدش جرات بر او است و فروتنی است که ضدش گردن فرازی است و آرامی است که ضدش شتابزدگی است و بردباری است که ضدش سفاهت است و خاموشی است که ضدش یاوه گویی است و بفرمان خدا سر نهادن است که ضدش گردن فرازی است و دستورات پیشوایان حق را گردن نهادن است که ضدش گردن کشی است. و گذشت است که ضدش کینه است و دلسوزی است که ضدش سنگدلی است و یقین است که ضدش شک است و صبر است که ضدش بیتابی است و چشم پوشی است که ضدش انتقام گرفتن است و بی نیازی است که ضدش نیازمندی است و فکر نمودن است که ضدش سهو کردن است و بیاد داشتن است که ضدش فراموشی است و اظهار میل نمودن است که ضدش بریدن است و قناعت است که ضدش حرص است و همراهی است که ضدش دریغ است و دوستی است که ضدش دشمنی است و وفا است که ضدش حیله گری است و فرمانبرداری است که ضدش نافرمانی است و فروتنی است که ضدش گردن کشی است و رهائی است که ضدش گرفتاری است و مهرورزی است که ضدش کینه توزی است و راستی است که ضدش دروغ گفتن است و حق است که ضدش باطل است و امانت است که ضدش خیانت است و اخلاص است که ضدش ناصافی است و شهامت است که ضدش کندفهمی است و شناختن است که ضدش افکارورزی است و خوش رفتاری است که ضدش پرده دری است و حفظ غیب است که ضدش حیله گری است و نهان داشتن است که ضدش فاش کردن است و نماز است که ضدش بی نمازی است و روزه است که ضدش روزه خوری است و جهاد است که ضدش سرپیچی از آن است و حج است که ضدش پیمان شکنی است و راست گویی است که ضدش سخن چینی است و نیکویی بپدر و مادر است که ضدش ناسپاسی است و حقیقت است که ضدش ریا است و کار شایسته است که ضدش کار ناشایست است و خود پوشی است که ضدش بی پرده گی است و خودداری است که ضدش فاش نمودن اسرار است و انصاف است که ضدش طرفداری بر خلاف حقیقت است و سازش است که ضدش ستمگری است و پاکیزگی است که ضدش پلیدی است و حیا است که ضدش چشم دریدگی است و میانه روی است که ضدش تجاوز کاری است و آسایش است که ضدش ناراحتی است و آسانی است که ضدش سختی است و برکت است که ضدش نابودی است و عافیت است که ضدش گرفتاری است و وسایل زندگی به قدر نیاز فراهم کردن است که ضدش زیاده روی است و حکمت است که ضدش هوا است و سنگینی است که ضدش سبکی است و خوشبختی است که ضدش بدبختی است و توبه است که ضدش اصرار بگناه است و طلب آمرزش است که ضدش فریب نفس خوردن است و محافظه کاری است که ضدش سهل انگاری است و دعا کردن است که ضدش خودداری از دعا است و نشاط است که ضدش کسالت است و شادمانی است که ضدش اندوه است و انس گرفتن است که ضدش جدائی است و سخاوت است که ضدش بخل ورزی است پس همه این صفتها که لشکر عقل اند یک جا جمع نشوند مگر در پیغمبر یا جانشین او یا مؤمنی که خدا دل او را برای ایمان خالص کرده باشد و اما دوستان دیگر ما هیچ کدام خالی از این نیستند که پاره ای از این لشکر در وجود او باشد تا آنکه کامل گردیده و از لشکر جهل پاک شود و چون چنین شد در درجه بلندی با پیغمبران و جانشینان پیغمبران خواهد بود و همانا رسیدن باین مقام با شناختن عقل و لشکریانش و دوی از جهل و و لشکریانش می باشد خداوند ما و شما را بطاعت و کارهائی که رضایت او را فراهم کند موفق بدارد.

الخصال_باب های هفتاد و بالاتر

السلام علیک یا أبا عبدالله

امام حسین علیه السلام..

حسین بن علی علیه السلام کیست:

 "فرقی نمی‌کند، کودک باشی یا بزرگ، پیر باشی یا جوان، ثروتمند باشی یا فقیر، در همه اینها یک چیز مشترک است: دلی که گرفته است و هیچکس درک نمی‌کند."

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

امام حسین در کلام بزرگان و دانشمندان غیرمسلمان

 

1) چارلز دیکنس

 

اگر منظور امام حسین (ع) جنگ در راه خواسته‌های دنیایی خود بود، من نمی‌فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند. پس عقل چنین حکم می‌کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاری کرده است.(1)

 2) فردریک جمس

 

درس امام حسین (ع) و هر قهرمان شهید دیگر این است که در دنیا اصول ابدی عدالت و ترحم و محبت وجود دارد که تغییر ناپذیرند. همچنین می‌رساند که هرگاه کسی برای این صفات ابدی مقابله کند و بشر در راه آن پافشاری نماید، آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند.(2)

 3) جرجی زیدان (نویسنده مسیحی لبنانی)

 

پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) حب جاه و مال بر فضایل اخلاقی، فایق آمد و افکار و آرای آل علی (ع) در میان چنان مردمی بی اثر ماند؛ چنانکه مردم کوفه به خاطر جاه و مال بیعتی را که با حسین بن علی (ع) کرده بودند، در هم شکستند و به این نیز اکتفا نکرده، اورا کشتند.(3)

 4) موریس دوکبری (اندیشمند فرانسوی)

 

پیروان حسین به واسطه عزاداری حسین می‌دانند که پستی و زیر دستی استعمار و استثمار را نباید قبول کنند، زیرا شعار پیشرو و آقای آنها، تن ندادن زیر بار ظلم و ستم بود.(4)

 5) توماس کارلاین (دانشمند انگلیسی)

 

بهترین درسی که از تراژدی کربلا می‌گیریم این است که، حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند. آنان با عمل خود روشن کردند که تفوق عددی در جایی که حق و باطل روبرو می‌شوند اهمیت ندارد. پیروزی حسین با وجود اقلیتی که داشت موجب شگفتی من است.(5)

 6) مهاتما گاندی (رهبر انقلاب هندوستان)

 

من زندگی امام حسین (ع) آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده ام، بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، بایستی از سر مشق امام حسین (ع) پیروی کند.(6)

 

7) توماس ماساریک (کشیش متفکر اروپایی)

 

گرچه کشیشان ما هم از ذکر مصائب حضرت مسیح مردم را متاثر می‌سازند، ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین (ع) یافت می‌شود در پیروان مسیح یافت نخواهد شد. گویا سبب این باشد که مصائب مسیح در برابر مصائب حسین مانند پر کاهی است در مقابل یک کره عظیم پیکر.(7)

 8) واشنگتن ایروینگ (مورخ آمریکایی)

 

در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک و در روی ریگ‌های تفدیده عراق، روح حسین فناناپذیر است؛ ای پهلوان، و ای نمونه شجاعت وای شهسوار من، ای حسین.(8)

 9) مادام، انگلیسی از نویسندگاندائرة المعارف قرن نوزدهم فرانسه

 

بزرگ‌ترین دلیل بر اثبات مظلومیت امام حسین (ع) مسلمان‌ها، قربانی دادن بچه شیر خواره اش بود که در هیچ تاریخی سابقه ندارد بچه شیرخواری را برای طلب آب (بی قیمت و قد) بیاورند و آن قوم دغا عوض دادن آب، او را طعمه تیر جفا قرار دادند. این عمل دشمن اثبات مظلومیت حسین (ع) را نمود و به همین نیروی مظلومیت بساط عزت خاندان مقتدر بنی امیه را برچید و رسوای عالمشان نمود. در اثر جانبازی‌های او و اهل بیت بزرگش دین محمد [صلی الله علیه و آله] حیات نوینی بخود گرفت.(9) 

10) رینو جوزف، متشرق فرانسوی و مؤلف کتاب اسلام و مسلمین شیعه

دین خود را با شمشیر پیش نبرده، بلکه با نیروی تبلیغ و دعوت پیشرفت کرده و اهتمام آنها به برگزاری مراسم سوگواری موجب شده که تقریبا دو ثلث مسلمانان و بلکه جماعت از هنود و مجوس و سایر مذاهب نیز با آنان در عزای حسین (ع) شرکت کنند.(10)

 پینوشت :

 1) درسی که حسین (ع) به انسان‌ها آموخت، ص 448

 2) درسی که حسین به انسانها آموخت، ص 449

 3) تاریخ تمدن اسلام، جرجی زیدان، ترجمه علی جواهر کلام، امیر کبیر، تهران، 1372، چاپ هشتم، ص 65

 4) همان، ص451

 5) درسی که حسین به انسان‌ها آموخت، ص 448

 6) همان، ص 447

 7) درسی که حسین (ع) به انسان‌ها آموخت، ص 451

 8) درسی که حسین (ع) به انسان‌ها آموخت، سید عبدالکریم هاشمی نژاد، ص 451

 9) چهره درخشان حسین بن علی (ع) ، علی ربانی خلخالی، ص 134

 10) پرتویی از عظمت حسین (ع) ، لطف الله صافی، 440

محرم

باز محرم شد و دلها شکست ...
از غم زینب دل زهرا شکست

باز محرم شد و لب تشنه شد ...
از عطش خاک کمر ها شکست

آب در این تشنگی از خود گذشت ...
دجله به خون شد دل صحرا شکست

قاسم و لیلا همه در خون شدند
این چه غمی بود که دنیا شکست ...


  فرا رسیدن ماه عزاداری سالار کربلا تسلیت.

التماس دعا

اگر طالب حاجتی  هستین خداوند متعال بواسطه خواندن

       حدیث شریف کسا

در اولین دوشنبه ماه محرم الحرام  برآورده میکند ... التماس دعا

اللهم عجل لولیک الفرج ...

کشتی نساز ای نوح بـــــاران نخواهد آمد

بر شوره زار دلـــــها بـــــــاران نخواهد آمد

شاید به شعـــــر تلخــــم خرده بگیری اما

جاییکه سفره خالیست ایمان نخواهد آمد

رفتی کلاس اول این جملـــــه را عوض کن

آن مــــــــرد تا نیاید بـــــــــاران نخواهد آمد

اللهم عجل لولیک الفرج

مثلث توحید

قرآن کتاب آسمانی مسلمانان و بزرگترین معجزه پیامبر اکرم است، کتابی که در تمامی عرصه های زندگی راهنما و روشنی راه آنان است و امت را از گمراهی باز می دارد، این کتاب آسمانی شامل درس هایی است که در هر زمانی با تدبر در آن هر مسلمان می تواند زندگی خود را پیش برد و دچار سردرگمی نشود.

امت اسلام، با تکیه بر این منبع الهی راه خود را در جهان پیدا کرده و پیش می برد و هرگونه کوتاهی و تعلل در این باره می تواند ملت را به سوی مسیری غیر از مسیر حق سوق دهد، دشمنان ما نیز که خوب متوجه این موضوع هستند، بارها درصدد برآمدنده اند که با تحریف در این کتاب آسمانی در  زندگی مسلمان خلل ایجاد کنند تا به توانند بهتر به مقاصد خود دست یابند زیرا این قرآن است که نقطه اتحاد امت اسلامی است و هر گونه آسیب رسانی به این نقطه می تواند این امت را دچار آسیب کند و این از اهداف دشمن در طول فعالیت های استعماری خود بوده است.

روز مباهله

24 ذی الحجه از یک سو روز مباهله اهل بیت(ع) با نصاراى نجران است و از سوى دیگر نزول آیه تطهیر در شأن اهل بیت(ع) در این روز بوده است. [۱ ]هنگامى که این آیه نازل شد پیامبر(ص) على و فاطمه و حسن و حسین(ع) را فراخواند و فرمود: "اللهم هؤلاء اهلى": "بارالها اینان اهل من هستند".[2] نامه پیامبر(ص) به نصاراى نجران در سال دهم هجرى پیامبر(ص) نامه اى به نصاراى نجران فرستادند، به این مضمون که خداوند یکتا را عبادت کنند و مسلمان شوند، یا به مسلمین جزیه بدهند و به مذهب خود باشند وگرنه آماده جنگ شوند. بنى نجران در کلیساى بزرگ خود به مشورت پرداختند و عاقبت تصمیم گرفتند هفتاد نفر از جمله سید و عاقب و ابوحارثه را براى تحقیق به مدینه بفرستند. آنان به مدینه آمدند و خدمت پیامبر(ص) شرفیاب شدند. هر چه آن حضرت دلیل و برهان آورد آنان قبول نکردند و امر به مباهله واگذار شد. جبرئیل(ع) نازل شد و این آیه را آورد: "فَمَنْ حاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ…  "فَمَنْ حاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ… مراسم مباهله روز دیگر هنگام بالا آمدن آفتاب، پیامبر(ص) دست على بن ابى طالب(ع) را گرفت و از حجره بیرون آمد. امام حسن و امام حسین(ع) را پیش رو روانه فرمود و حضرت فاطمه (س) از پشت سر آمدند، تا بین دو درختى که قبلا تعیین شده بود رسیدند. قبلا به دستور حضرت زیر آن دو درخت را جارو زدند، و به عنوان سایه بان عباى سیاهى بالاى درخت قرار دادند. مسلمانان مدینه هم آمدند، بنى نجران هم با فرزندان خود آمدند. پیامبر(ص) کسى را نزد سید و عاقب فرستاد که ما آماده ایم. اسقف با همراهان آمد و گفت: با چه کسانى با ما مباهله مى کنید؟ پیامبر(ص) فرمود: "با بهترین اهل زمین و نیکوترین جهانیان نزد خداوند متعال زیرا که از طرف خداوند متعال امر شده ام که آنها را بیاورم"، و اشاره به آل عبا(ع) فرمودند. سید و عاقب و اسقف همین که چشمشان به پیامبر(ص) و آل عبا(ع) افتاد، وحشت کردند. ابوحارث که میل به اسلام داشت فرصت را مغتنم شمرده، پا پیش گذاشت و دست سید و عاقب را گرفته پس کشید و آنها را نصیحت کرد و از عواقب این مباهله مطلع کرد. پرهیز نجرانیان از مباهله ابوحارث مسلمان شد و عرض کرد: مردم نجران پشیمان شده اند. حضرت فرمود: اسلام بیاورند. گفت: قبول نمى کنند. فرمود: آماده جنگ باشند. گفت: قدرت این کار را ندارند، ولى حاضرند جزیه را قبول کنند.

اعمال روز مباهله مفاتیح الجنان --------------------- منابع: [1]. مسار الشیعة: ص 22 ـ 23. العدد القویة: ص 307 ـ 308. مصباح کفعمى: ج 2 ص 601. بحار الانوار: ج 97 ص 168، 384. فیض العلام: ص 127 ـ 129. زاد المعاد: ص 287. [2]. تاریخ الخلفاء: ص 169. برگرفته از کتاب تقویم شیعه عبدالحسین نیشابوری --------------------- التماس دعا

فتنه آخرالزمان

از آیت ا... بهجت سوال شد: این فتنه آخرالزمان که میشنویم چگونه فتنه ایست؟ و این ابتلائات و گرفتاریها تا چه اندازه است؟

پاسخ:

خدا کند ولو با تقیه کردن از طریق اهل حق و اهل بیت (ع) مخذول نشویم.

گرفتار شدن ایمان از اهل ایمان از کشته شدن انها بدتر است. در روایت است که فتنه هایی بر اهل ایمان می آید "فتن کقطع اللیل المظلم" فتنه هایی همانند پاره های شب تاریک!

ما اینهمه ابتلائات را میبینیم و میگویید آیا "فتن کقطع اللیل المظلم" است یا نه؟ و آیا -نعوذ بالله- طریقه حقه اهل بیت (ع) حق است یا باطل؟

با اینهمه رخدادها که میبینیم و برای ما پیش بینی و پیشگویی کرده اند باز شک و تردید داریم!

ائمه ما هزار سال پیش خبر داده اند که گرفتاری و ابتلائات برای اهل ایمان بحدی خواهد بود که عده کثیری از آنان از ایمان خارج میگردند!