روز مباهله
يكشنبه, ۲۷ مهر ۱۳۹۳، ۰۹:۵۲ ب.ظ
24 ذی الحجه از یک سو روز مباهله اهل بیت(ع) با نصاراى نجران است و از سوى دیگر نزول آیه تطهیر در شأن اهل بیت(ع) در این روز بوده است. [۱ ]هنگامى که این آیه نازل شد پیامبر(ص) على و فاطمه و حسن و حسین(ع) را فراخواند و فرمود: "اللهم هؤلاء اهلى": "بارالها اینان اهل من هستند".[2]
نامه پیامبر(ص) به نصاراى نجران
در سال دهم هجرى پیامبر(ص) نامه اى به نصاراى نجران فرستادند، به این مضمون که خداوند یکتا را عبادت کنند و مسلمان شوند، یا به مسلمین جزیه بدهند و به مذهب خود باشند وگرنه آماده جنگ شوند.
بنى نجران در کلیساى بزرگ خود به مشورت پرداختند و عاقبت تصمیم گرفتند هفتاد نفر از جمله سید و عاقب و ابوحارثه را براى تحقیق به مدینه بفرستند. آنان به مدینه آمدند و خدمت پیامبر(ص) شرفیاب شدند. هر چه آن حضرت دلیل و برهان آورد آنان قبول نکردند و امر به مباهله واگذار شد. جبرئیل(ع) نازل شد و این آیه را آورد:
"فَمَنْ حاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ… "فَمَنْ حاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ…
مراسم مباهله
روز دیگر هنگام بالا آمدن آفتاب، پیامبر(ص) دست على بن ابى طالب(ع) را گرفت و از حجره بیرون آمد. امام حسن و امام حسین(ع) را پیش رو روانه فرمود و حضرت فاطمه (س) از پشت سر آمدند، تا بین دو درختى که قبلا تعیین شده بود رسیدند. قبلا به دستور حضرت زیر آن دو درخت را جارو زدند، و به عنوان سایه بان عباى سیاهى بالاى درخت قرار دادند. مسلمانان مدینه هم آمدند، بنى نجران هم با فرزندان خود آمدند. پیامبر(ص) کسى را نزد سید و عاقب فرستاد که ما آماده ایم.
اسقف با همراهان آمد و گفت: با چه کسانى با ما مباهله مى کنید؟ پیامبر(ص) فرمود: "با بهترین اهل زمین و نیکوترین جهانیان نزد خداوند متعال زیرا که از طرف خداوند متعال امر شده ام که آنها را بیاورم"، و اشاره به آل عبا(ع) فرمودند.
سید و عاقب و اسقف همین که چشمشان به پیامبر(ص) و آل عبا(ع) افتاد، وحشت کردند. ابوحارث که میل به اسلام داشت فرصت را مغتنم شمرده، پا پیش گذاشت و دست سید و عاقب را گرفته پس کشید و آنها را نصیحت کرد و از عواقب این مباهله مطلع کرد.
پرهیز نجرانیان از مباهله
ابوحارث مسلمان شد و عرض کرد: مردم نجران پشیمان شده اند. حضرت فرمود: اسلام بیاورند. گفت: قبول نمى کنند. فرمود: آماده جنگ باشند. گفت: قدرت این کار را ندارند، ولى حاضرند جزیه را قبول کنند.
اعمال روز مباهله مفاتیح الجنان
---------------------
منابع:
[1]. مسار الشیعة: ص 22 ـ 23. العدد القویة: ص 307 ـ 308. مصباح کفعمى: ج 2 ص 601. بحار الانوار: ج 97 ص 168، 384. فیض العلام: ص 127 ـ 129. زاد المعاد: ص 287.
[2]. تاریخ الخلفاء: ص 169.
برگرفته از کتاب تقویم شیعه عبدالحسین نیشابوری
---------------------
التماس دعا
- ۹۳/۰۷/۲۷