عارفانه ای از زبان دکتر شریعتی

خدایا:

       بگذار هر کجا تنفر است بذر عشق بکارم

       هر کجا آزادگی هست ببخشایم

       و هر کجا غم هست شادی نثار کنم

       الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدلی همدلی نکنم

       بیش از انکه دوستم بدارند دوست بدارم

       زیرا در عطا کردن است که ستوده میشوم

       و در بخشیدن است که بخشیده میشوم.