نقد شبهات سخنرانیهای آقای آقا میری (نقد اول)

با سلام:

جدیدا کلیپهایی از سخنرانی یک طلبه جوان در فضای مجازی و موبایل ها پخش شده است که نسبتا طرفدارانی برای خود جمع کرده است و در عین حال موجب ناراحتی قشر فرهیخته و علمی شده است.

ما در اینجا به نقد سخنراینهای ایشان میپردازیم و اگر دوستدارانشان پاسخی دارند لطفا بدور از توهین بفرمایند.

و اما نقدها:

الف. درجایی میگویند که چطور خدا بخاطر چند تار مو خانمی رو هزار سال در آتش جهنم میسوزاند و عذاب میدهد و وقتی تشنه شد زقوم(چرک و خون جوشیده) میدهد؟ چطور میشود عاشق چنین خدایی شد؟ اگر اینطور است که داعشی ها بهترند! خدا بدتر از داعشی ها عمل میکند و...

پاسخ: در جواب این شبهه باید گفت:

1. طبق گفته ایشان سوالی مطرح میشود: آیا کسیکه به عمد و از روی نافرمانی خدا موهای خودش را بیرون میگذارد و توبه نکرد نباید عذاب شود؟ پس فرق شخص باحجاب و بی حجاب چه میشود؟ عدالت خدا چه میشود؟ کسیکه با سختی حجاب داشته با کسیکه بی اهمیت بوده برابر شود؟ آیا حق شخص باحجاب بخاطر سختیهای حجاب داشتن ضایع نمیشود؟ شما چنین خدایی که حق ضایع میکند و عدالتی ندارد را دوست دارید؟

2. بالاخره این روایات عذاب بی حجاب درست هستند یا نه؟ اگر درست هستند چطور تفسیر میکنید اگر درست نیستند چطور ایراد وارد میکنید؟ درحالیکه روایات بیشمار و صحیحی در این زمینه داریم که در زیل اشاره میکنیم:

امام رضا(ع) فرمودند: پیامبر اکرم(ص) در شب معراج گروهی از زنانی را دیدند که به عذاب دچار شده بودند. در آنشب زنی را دیدند که صورت و بدنش را با قیچی جدا میکردند و او کسی بود که خود را بر مردان (نامحرمان) عرضه میکرد.

در این روایت بالا آمده است که پیامبر اکرم(ص) در شب معراج زنی را دیدند که به موهایش آویزان شده بود و مغز سرش میجوشید و آن زنی بود که موهایش را از مردم نامحرم نمیپوشاند. (شیخ صدوق عیون اخبار الرضا(ع). ج2. ص 10 و 11. انتشارات جهان.1378)

3. طلبه گرامی شما فکر میکنید که یک خانم فقط چند تار مو بیرون گذاشته و دیگر هیچ؟ در ظاهر کار بله فقط چند تار مو بیرون است اما به عوارض کار او دقت نکرده ایدچرا که او با اینکار ممکن است خیلی ها را به گناه کشانده باشد و جوانان زیادی تصویر ذهنی از گناه همیشه برای خود ایجاد کنند و یا مردی با دیدن این حجاب او نسبت به همسرش بی میل شود و بعد طلاق و بچه طلاقی و نسلی که بعدا با چنین وضعی ایجاد میشود.

4. گاهی قانونگذار قانونی وضع میکند که هرکس مرتکب فلان خلاف شود باید فلان مقدار جریمه مالی بدهد یا فلان مدت در زندان بماند مسلما در چنین جایی باید تناسب جرم و جریمه در نظر گرفته شود. هرگز برای یک کار کوچک مجازات اعدام یا حبس ابد نمیتوان قرار داد و بعکس برای کار مهمی همچو قتل نفس یکروز زندان بی معنی است. حکمت و عدالت ایجاب میکند که این دو باهم کاملا متناسب باشند. ولی کیفرهایی که در حقیقت اثر طبیعی عمل است و خاصیت تکوینی آن محسوب میشود این گفتگو ها را نمیپذیرد خواه در مورد آثار عمل در این جهان باشد یا در جهان دیگر. مثلا اگر گفته شود سراغ مشروبات الکلی یا مواد مخدر نروید چرا که در مدت کوتاهی قلب و معده و مغز و نیز اعصاب شما را تباه میکند. حال اگر کسی رفت و گرفتار ضعف شدید اعضاب و بیماری قلب و عروق و زخم معده شد و در برابر چنروز هوسبازی تا پایان عمرش در عذاب الیم و رنج شدید بود هیچکس ایراد عدم تناسب جرم و جریمه را در اینجا مطرح نمیکند. حال فرض کنید چنین انسانی بجای یکصد سال عمر هزار سال عمر کند و باید تحمل ان رنج و عذاب را در این مدت طولانی بخاطر چند روز هوس بازی بنماید.